Affiche en verslag Ringparkfeest 18 september 2005
De zon schijnt als op de ochtend van 18 september 2005 de vrijwilligers van Borgerhoutse verenigingen nadarhekken plaatsen, elektriciteitskabels aanslepen, tenten optrekken, stoelen en tafels uitklappen, het podium opstellen. Het grasperk tussen Singel en Ring, vlak tegenover Hof ter Lo, is omzoomd met een mooie rij oude bomen. Aan de Ringkant, achter de ijzerdraden afscheiding, heb je een zicht tot in het vijfhonderd meter verder gelegen Rivierenhof. Je kijkt er over het verkeer heen, dat ver weg in een diepe bedding voorbij rijdt. Ondanks het kluwen van snelwegstroken overheerst het gevoel: hoe groot en groen is dit gebied, waar niemand in mag.
Rond twee uur arriveert de lokale catering: de scouts organiseren de bar, drie migrantenorganisaties ontfermen zich over de paella, de thee en de zoete desserts, twee vlakbij gelegen scholen uit Deurne en Borgerhout verkopen pannenkoeken en gebak, de jongeren van El Wafa verzorgen de barbecue. BorgerhouDt van Mensen bemant intussen de infostand, met tafels vol brochures en een houten muur waarop oude foto’s, plankaarten en visuele voorstellingen van het Ringpark hangen.
Al voor het geafficheerde aanvangsuur flaneren aardig wat buurtbewoners op dit opvallend rustig gelegen, maar doorgaans moeilijk bereikbaar stukje Borgerhout. Senioren van achter de spoorweg halen herinneringen op aan toen ze er nog kwamen wandelen, schaatsen of zelfs fruit plukken aan de voet van de oude vestingen. Kinderen begrijpen niet waarom ze nog niet eerder op dit stukje groen kwamen spelen. Jonge ouders informeren voor wanneer de overkapping gepland is en hoe groot het Ringpark zal worden. Sceptici vragen zich af of het wel technisch haalbaar is, en wat dat allemaal zal kosten. Anderen opperen dat dit vast en zeker zal meevallen, want het volstaat om een brede betonplaat over de snelweg te leggen en dat is niet hetzelfde als een tunnel graven. Er zijn voorbeelden genoeg in het buitenland. Maar wat denken de bevoegde overheden ervan?
Er wordt van gedacht gewisseld over het Ringpark. Maar hoofdbedoeling is: een paar fijne uren beleven op de derde grootste groene plek van Borgerhout, na het Krugerplein en het Te Boelaerpark. Bewoners heroveren een stukje randgebied, en dat op feestelijke wijze. Met bovendien de financiële steun van het Borgerhoutse districtsbestuur en met logistieke steun van de stad Antwerpen.
Rond vier uur is de plek afgeladen vol. De kinderen zitten in het springkasteel of hangen aan het hoge veiligheidstouw bakken te stapelen. De volwassenen kletsen, met een hapje en een drankje. Ze genieten van de wandelende optredens van de Hop Frog Fanfare en de Fanfare Van Marrakech.
Op regelmatige tijdstippen reppen ze zich naar de plaats waar je, als vanaf een balkon, zicht hebt op de groene tussengebieden. Daar brengt een ludiek tweetal stichtende sketches over Borgerhoutse walvissen, de lokale vruchtbaarheid en het Ringstrand.
Om vijf uur vindt het officiële intermezzo plaats, in aanwezigheid van de districtsburgemeesters van Borgerhout en Deurne en verschillende districtsschepenen. Na de eerste live overbrugging van de Ring – qua techniek en creativiteit een hoogstandje – wordt onder ‘het balkon’ de eerste Ringparkboom aangeplant door een ietwat zonderling handelende bewoner, onder het goedkeurend oog van een van de Borgerhoutse Reuzekens. Bewoners getuigen waarom ze dit Ringpark belangrijk vinden: de wandeling naar het Rivierenhof, het voetbalveld, de ontmoetingsplek, open lucht en vergezichten. Ten slotte wordt een groot zeildoek onthuld, waarop te lezen staat:
"20 FEBRUARI 2006: HET RINGPARK IN DE GEMEENTERAAD"
Ofwel: geachte gemeenteraadsleden, zorg dat het Ringpark op die dag als vijftiende hefboomproject opgenomen wordt in het Antwerpse structuurplan.
Mensen komen en gaan. Voortdurend zie je buurtbewoners en anderen de Singel oversteken om de sfeervolle plek achter de grote bomen te bereiken. De fietsen staan in dikke rijen. In totaal ontdekken zo’n vijfhonderd bewoners de charme van deze letterlijk apart gelegen locatie.
Om even over zes zetten de Frissche Ruyters de dansmuziek in. Het Borgerhoutse kwartet brengt klezmermuziek en ballades van Tom Waits. Het openluchtfeest wordt een heus concert. Stoelen en tafels worden verplaatst om de laatste zonnestralen mee te pikken. De zon verdwijnt stilaan achter de huizen van oud-Borgerhout.
Het lijkt wel alsof we dit al jaren doen, merkte iemand op. Zo evident allemaal. Misschien bedoelde hij: alsof we dit al jaren hebben moeten missen. De volgende ochtend staat in de krant dat dit het eerste Ringparkfeest was. De buren vragen: wanneer komt het tweede?